Mężczyzna siedzi na kanapie i ogląda telewizję. Jego partnerka, kobieta, która jak on wróciła z pracy przygotowuje obiad, odhaczając w myślach listę rzeczy do zrobienia. Obejmuje to zwrot koszulek swojego partnera, które zamówiła dla niego online w zeszłym tygodniu, zaplanowanie prania, które się przesypuje w pojemniku oraz rezerwację wizyty u lekarza rodzinnego dla ich najmłodszego dziecka.
Z kanapy on pyta ją „co jest na obiad?”, po czym wraca do telewizora lub swojego telefonu. Tego samego wieczora jest zaskoczony, że ona nie jest zainteresowana seksem.
Ludzie w tym scenariuszu to kobieta i mężczyzna. Choć do pewnego stopnia równie dobrze wygląda to jak kobieta i jej dziecko (bez części seksualnej). Dynamika jest bardzo podobna – jedna osoba zapewnia opiekę instrumentalną i emocjonalną, a druga otrzymuje tę opiekę, okazując niewielkie uznanie, wdzięczność ale przede wszystkim odwzajemnienie. Czytasz o mężczyźnie, który polega na swojej partnerce w codziennych zadaniach, do których jest w rzeczywistości zdolny. Niektórzy nazywają to zjawiskiem „mężczyzna-dziecko”, na potrzeby wersji polskiej postawiłam na BACHORMENA.
Może to przeżyłaś. Nowe badania wskazują, że takie zjawisko jak najbardziej występuje. Zjawisko bachor-mena (mężczyzny-dziecka lub postrzeganie partnera jako zależnego) opisuje zacieranie się ról między partnerem a dzieckiem. Możesz usłyszeć, jak kobiety opisują swoich partnerów jako kogoś, kim się opiekują a nawet jako jedno z ich dzieci. Kiedy kobieta odczuwa, że zajmuje się dzieckiem, nie dorosłą osobą – nic dziwnego, że wpływa to na jej pożądanie. Tym zagadnieniem zajęły się naukowczynie z Uniwersytetu w Melbourne (Australia) oraz Uniwersytetu Queens w Ontario (Kanada).
“Postanowiłyśmy zbadać, jak można wyjaśnić, dlaczego wiele kobiet żyjących z mężczyznami zgłasza niski popęd seksualny. Co zaskakujące, aż do naszego badania nie było żadnych badań, które próbowałyby bezpośrednio zmierzyć wpływ zjawiska mężczyzny-dziecka (czyli “bachormena”) na pożądanie seksualne kobiet.
Przeprowadziłyśmy dwa badania z udziałem ponad 1000 kobiet z całego świata, w związkach z mężczyznami. Wszyscy nasi uczestnicy mieli dzieci poniżej 12 roku życia.
Poprosiłyśmy kobiety, aby oceniły, czy zgadzają się ze stwierdzeniami typu: „Czasami mam wrażenie, że mój partner jest jak dodatkowe dziecko, którym muszę się opiekować”. Zapytałyśmy je również o podział prac domowych w ich związku oraz poziom pożądania seksualnego wobec partnera.
Znalazłyśmy spójne dowody na to, że:
kiedy kobiety wykonywały więcej prac domowych niż ich partner, były bardziej skłonne postrzegać swojego partnera jako osobę, którą się opiekują/zajmują (to znaczy zjawisko mężczyzna-dziecko)
postrzeganie partnera jako zależnego wiązało się z niższym pożądaniem seksualnym wobec tego partnera.
Partnerzy kobiet przyjmowali we wspólnym domu nieseksowną rolę – rolę DZIECKA.
Nasze badanie pokazuje dość ponury obraz tego, co dzieje się w relacjach międzyludzkich i jak brak równowagi w obciążeniu obowiązkami domowymi idzie w parze z opadaniem pożądania. I chociaż zjawisko mężczyzna-dziecko może dla ciebie nie istnieć, fakt jest taki, że odzwierciedla szersze nierówności płciowe w związkach.
Rozwinięcia badania mogą pomóc w szerszym zbadaniu różnych rodzajów dynamiki relacji. Może to pomóc nam zrozumieć, jak może wyglądać pożądanie seksualne w związkach, w których role są sprawiedliwie negocjowane, wybierane i renegocjowane w razie potrzeby. Możemy dowiedzieć się, co się dzieje, gdy praca domowa jest ceniona jak praca płatna. Albo co się dzieje, gdy oboje partnerzy wspierają się nawzajem i mogą na siebie liczyć w codziennych i życiowych potrzebach. Kobiety mogą być mniej skłonne do postrzegania swoich partnerów jako zależnych od nich i odczuwać w stosunku do nich większe pożądanie seksualne. Innymi słowy, im bliżej jesteśmy równości w aktywnej opiece nad sobą nawzajem, tym bliżej możemy być równości pod względem zdolności do odczuwania pożądania seksualnego z naszym partnerem.
Nasze badania dotyczyły wyłącznie relacji między kobietami i mężczyznami, z dziećmi. Interesujące byłoby jednak zbadanie, czy zjawisko mężczyzna-dziecko występuje w związkach tej samej płci lub w związkach różnych płci i jaki może mieć wpływ na pożądanie seksualne. Jedną z możliwości jest to, że w związkach między dwiema kobietami, mężczyznami lub osobami niebinarnymi praca domowa jest negocjowana w bardziej sprawiedliwy sposób. W rezultacie dynamika matka-dziecko może być mniej prawdopodobna. Ale nikt tego jeszcze nie badał. W relacjach między mężczyznami praca domowa może być podzielona bardziej równomiernie.Inną możliwością jest to, że jedna osoba w związku (niezależnie od tożsamości płciowej) przyjmuje bardziej tradycyjnie “kobiecą” rolę. Może to obejmować więcej pracy macierzyńskiej i wychowawczej niż ich partnera (partnerów). Gdyby tak było, moglibyśmy zobaczyć zjawisko bachormenta w szerszym zakresie relacji. Powtarzam, nikt tego nie badał.”
Dość znaczącym i często pojawiającym się oczekiwaniem mężczyzn odwiedzających sklepy erotyczne jest to, by ich partnerka miała wyższe libido i większą ochotę na seks. Być może zamiast szukać mitycznych różowych pigułek, rozwiązaniem byłoby współdzielenie obowiązków utrzymywania domu, dbania o siebie wzajemnie i zwyczajne dorośnięcie. Co czasem wiąże się z banalnymi rzeczami – jak zajęcie się brudnymi skarpetami (zamiast pytaniem, gdzie ma się czyste), zaplanowaniem obiadu i zrobieniem zakupów w tym celu, czy po prostu wypucowaniem kuchni (zamiast pytaniem o jedzenie).
